föstudagur, maí 27, 2005

Tristrans kvæði tóbaksvarnarfrömuðar

Tristran háði bardagann
við heiðinn hund,
Reyklaus er og vel hann kann
að iðka sund.

Lagði Tristran lensu sinni langt í svart það lunga
rumdi hávært múslimsk gunga
vó þar gerpið máttug stunga.

Akbað sárt bað argan Tristran aumu lífi vægja
bauð þá poka sesamfræja
og uxa til að akra plægja.

Tristran trúði réttvíst trauðla körgu eymdarkvaki
öflugt hjó til Tristran spaki
sundur tók við miðju baki.

Þetta er hugmynd mín að nýrri herferð gegn reykingum. Við nýtum okkur þjóðþekkta þjóðsagnapersónu, Tristran úr hinni frægu riddarasögu um Tristran og Ísönd. Tristran ferðast til Arabalands og höggvir sér leið gegnum hjarðir heiðinna arabískra reykingamanna til að drepa Kamel-dýr. Tristran trúir að sígarettur séu gjörðar úr Kamel-dýrum, rétt eins og maður sér á pökkunum, og ef hann dræpi öll slík dýr, sem eru að sjálfsögðu í Arabalandi, myndi reykingum vera útrýmt.

Jahá, gaman að lifa. Eins og bóndinn hann Binni okkar orti í vísnabálk sínum Binnavísum tek ég til orðs:

Gott er að eiga góðar gleðistundir
leika sér um lífsins grundir
og láta börnin koma undir.

Prófin voru hörmung samkvæmt mínum stöðlum. Þó fékk ég níu í ólesinni stærðfræði, sem kyndir upp í hinum forn-útkulnaða loga stærðfræðistolts míns, hver dó í MR. Ojæja, þarna dó hann aftur.

Sumarið verður sjúkt mjúkt, fokking dúlla. Helvítis krútt, maður. Stjórnarvinnan er búin að vera á fullu alla vikuna, og er mun skemmtilegri en ég hefði búist við. Þrátt fyrir fjöldamarga hluti í sumar sem jafnast á við dróttkvæða gnýstuðla í skemmtanagildi er ég strax farinn að hlakka til að fara aftur í skólann eftir fríið. Eðlisfræði 1, namminamm.

Skorsteinn Pönnuson, minn frómi vin, hefur staðið undir væntingum mínum. Honum tókst, eins og ég hafði spáð, að fá djeng í latínu. Með því dúxaði hann, og óska ég honum hjartanlega til hamingju. En á næsta ári dúxa ég stærðfræði, vittu til, sataníska bölverpið mitt.

Komið nóg í bili, þarf að sofa. Úrg!
Namaríë.