fimmtudagur, janúar 26, 2006

Benjar

Era þremjar
þramar Braga
auðlifaðar,
illa kröm
of hrör sækja
viðris að lúðum
vingulstalli.

Segir allt sem segja þarf um áþján námsmannsins.

mánudagur, janúar 23, 2006

Strengjafræði

Strengjafræði er afskaplega merkileg pæling þegar kafað er í merkingu hennar. Það skal ég hinsvegar ekki gera hér, þar sem sumir lesendur gætu orðið hvumsa af umræðum um 26-víð rúm sem bósónustrengir sveiflast í, eða fegurð þess hvernig strengjakenningin gæti loks tengt saman óreiðukenndan heim skammtafræðinnar og yfirvegaðan heim almennu afstæðiskenningarinnar. Í kvöld horfði ég nefnilega á mjög skemmtilega heimildarmynd með nokkrum samnörðum mínum í 6.X auk eins eðlisfræðikennara. Myndin var að sjálfsögðu hönnuð fyrir bandarískan áhorfendahóp, og því horfðum við oft lengi í einu á þáttinn á tvöföldum hraða (með fast-forward, án gríns). Sérstaklega var fyndið þegar háfleygum pælingum um 5-vítt rúm rafsegulsveiflna var breytt í brauðhleif, sem og þegar þyngdaraflinu var líkt við kanilsykur og sterka kjarnakraftinum líkt við sultu.

Ef menn eru alger bavíön skulu þeir endilega missa af fyrirlestri Lárusar Thorlaciusar í hátíðarsalnum á morgun kl. 8. Ef menn telja sig ekki vera bavíön skulu þeir ekki missa af þessu frábæra framtaki Vísindafélagsins og vera á staðnum. Ég vil líka benda áhugasömum á, að góð hugmynd væri að lesa sér til um efnið áður en þeir mæta á staðinn, svo við forðumst hjákátlegar spurningar um vensl latneskra sagnmynda við alheimssálina (feis).

Be there or be square.

Tilvitnun dagsins:
"If we can't be free, at least we can be cheap"
-Frank Zappa

mánudagur, janúar 09, 2006

Um vetrar miðja nótt

Helgin hefur verið frábær, fór á tvenna magnaða tónleika. Þeir fyrri voru mótmælatónleikar náttúruverndarsinna í Höllinni, þeir seinni voru með Tallis scholars í Langholtskirkju í kvöld. Ég nenni ekki að tala um tónleikana í Höllinni. Ég set það fargan á þig, Þorsteinn, þar sem við fórum saman á þá. En já, ensku söngspírurnar spíruðu af áfergju í rafmögnuðu andrúmslofti. Þessi tónlist er nokkuð frábrugðin því sem maður á að venjast; margar raddir (stundum sjö) syngja yfir og undir og framhjá hvorri annarri í mikilli og tærri hljómkviðu. Það er alltaf gaman að heyra svona góða söngvara, enda eru enskir sönghópar víst þekktir fyrir að syngja hreint. Athygli vakti textinn við sumt af tónlistinni. Þar var ekki skafið utan af því með málalengingum né úrdrætti. Þetta fór eitthvað á þessa leið:

Ó, þú dýrðsamlegi dróttinn í upphæðum
aumkv þér yfir hjákátlegu sköpunarverki þínu
megið þér þvá af mér saurigar syndir mínar
með löngum bursta og klút fyrir nefið.
Ó, þú guðs lamb kristur, þú sem skekur ax þitt,
þér falla hvorki brennifórnir né alfórnir,
þér sem sullið heilahrati hinna heiðnu gregárslega
og krýnið lífið allt með miskunn þinni,
...

"O, lord in heaven. Thou who art so big, so absolutely huge. Well, I can tell you, we're all pretty impressed down here."

Með þessum fleygu orðum Johns Cleese bið ég góða nótt með frómum róm.